Iδρυτές

H αναζήτηση του παιδαγωγικού στυλ..

Σύμφωνα με τον Opple (2017) η παιδαγωγική Freinet αποδίδεται στον C.Freinet ενώ υποτιμάται η συμβολη της συζύγου του Elise που πρότεινε παιδαγωγικές έννοιες, συνέβαλε στην ανάπτυξη τεχνικών Freinet  αλλά και στη διάδοση του κινήματος.

Célestin και Εlise Freinet
Πηγή Φωτογραφίας

Οι Freinet έκαναν κριτική στις “ακαδημαϊκές” παιδαγωγικές θεωρίες. Συγκεκριμένα, η Elise Freinet, στο βιβλίο της L’histoire d’une pédagogie populaire (1974) γράφει: “ Η παιδαγωγική [θεωρία] δημιουργείται από ανθρώπους που πολύ συχνά δεν έχουν εμπειρία διδασκαλίας ή δίδασκαν πολύ πολύ παλιά, αλλά που έχουν άφθονο χρόνο και την απαραίτητη εξουσία να μιλούν εξ ονόματος των εκπαιδευτικών”. Οι ίδιοι ήταν δάσκαλοι που εισήγαγαν βασικές αρχές και τεχνικές βασιζόμενοι στη διαισθητική διερεύνηση, την αυτομόρφωση, την πρακτική άσκηση, τον πειραματισμό και τις ανέπτυξαν μέσα από τη συμμετοχή τους σε δίκτυα εκπαιδευτικών.

Το 1947 ο Freinet ίδρυσε το Συνεταιριστικό Ινστιτούτο του Μοντέρνου Σχολείου (ICEM). Συνεταιριστικά Ινστιτούτα ιδρύθηκαν σε διάφορες χώρες του κόσμου ενώ το 1957 δημιουργήθηκε η Διεθνής Oμοσπονδία των κινημάτων του Μοντέρνου Σχολείου (FIMEM). Στα δίκτυα αυτά που αναπτύσσονται συνεχώς ως και σήμερα, συμμετέχουν εκπαιδευτικοί και σχολεία, ανταλλάσουν εμπειρίες και απόψεις για διάφορες τεχνικές Freinet, πραγματοποιούν διασχολική αλληλογραφία, επισκέψεις-ταξίδια κ.α.

Η ιδεολογία που γίνεται πράξη

Η εμπειρία του Α΄παγκόσμιου πολέμου στιγμάτισε την ιδεολογική τους στάση και αποτέλεσε το θεμέλιο για το παιδαγωγικό τους όραμα που διαπνεόταν από τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Συνεπείς με τις αριστερές ιδεολογικές τους απόψεις εφάρμοσαν μια παιδαγωγική πρόταση με κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, για ένα σχολείο προλεταριακό στον αντίποδα του σημερινού σχολείου που είναι "τέκνο και υπηρέτης του καπιταλισμού"(Freinet, 1924). 

Περισσότερα για τη ζωή και την ιδεολογία του C. Freinet στα άρθρα: Celestin Freinet (1896-1966): A Most Unappreciated Educator in the Anglophone World και The Freinet movement: Past and Present.

Επίσης, ενδιαφέρουσα είναι η ταινία "Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται" (2006) του Daniel Losset που βασίζεται στη ζωή του Freinet.